"Diagnostisk veljer ein å setje ein paranoid schizofreni som diagnose. Dette grunngjev ein utifrå ICD 10 kriterier. Dersom ein ser på dei allmenne kriteria , er hovedkriterie I at det skal foreligge vedvarande bisarre vrangforestellingar av paranoid art i forhold til situasjonen i Skaun kommune. Det same gjeld i forhold til omstendighet rundt noverande innleggelse der han er av den oppfatning at det er barnevernet som står bak og at vurderande instans ved overlege Jan Nocon har fatta vedtak om bruk av observasjonsparagraf fordi han kan tape karrieremuligheter på dette. Utover dette foreligg det negative symptomer i form av sosial tilbaketrekning. I forhold til hovedkriterie 2 som er varighetskriteriet er det brakt på det reine at varigheiten utover ein månad. Når det gjeld kriterie 3 er organisk etiologi og annan primær affektiv sinnsliding utelukka. Ut i får dette fyller pasienten hovedkriteria i ICD 10 for ein schizofrenidiagnose.---

Ut i frå pasientens sjukehistorie og observasjon i post med kliniske intervjuer, er ein av den oppfatning at ein har haldepunkt for å setje diagnosa paranoid schizofreni. Ut i frå at pasienten har fungert umedisinert og opplever sjølv at ting fungerer, et det ikkje grunnlag for å seie at det er fare for vesentleg forverring av sjukdomstilstanden utan behandling, eller at ein vil kunne forventa vesentleg betring. Det er såleis ikkje aktuelt å igangsette psykofarmakologisk behandling utan at pasienten ynskjer dette sjølv. Ut i frå same grunngjeving kan ein heller ikkje sjå at det er grunnlag for å vurdere tvungent psykisk helsevern i fortsettelsen. Det vil vere ei vesentleg inngriping i pasientens liv som ikkje kan seiast å gje utsikter til vesentleg betring av hans tilstand. Ein vurderer heller ikkje pasienten som direkte farleg for seg sjølv eller andre. Ein finn imidlertid grunniag for bekymring for pasientens omsorgsevne.----”

Resyme fra samtale med Jens Tveit 19.04.07:

Tveit har også tidligere blitt forespurt om å være informant overfor barnevernet, men har reservert seg ; dette fordi han har hatt håp om å kunne "få en kanal inn til fam.Hansen" og dermed bidra til å hjelpe. P.g.a. sakens utvikling ser han nå ikke lenger noen mulighet for å kunne hjelpe familien, og har derfor sagt seg villig til samtalen med meg.

Tveit har tidligere vært rektor ved en skole i Etne. Han flyttet til Vindafjord for 10-11 år siden.

Hans første møte med Rune Hansen var da han tilfeldigvis møtte Hansen hos en nabo som han var på besøk hos. Han fikk god kontakt med Hansen da. Dette var en gang på slutten av 90-tallet. Hansen fortalte da om familien sin , og at de drev privat skole for barna sine. Videre fortalte han at de hadde blitt trakessert og forfulgt som følge av dette.

Tveit hadde ikke mer kontakt med Hansen etter dette forste møtet, men møtte ham så igjen for 2-3 år siden. Han har også senere møtt flere av familiemedlemmene tilfeldigvis.

Så tok Rune Hansen kontakt med ham igjen. Det var efter at barneverntjenesten hadde involvert seg i familien, og Hansen hadde behov for å diskutere denne situasjonen med Tveit og få råd fra ham. Han ga også uttrykk for at han trengte hjelp. Tveit sa til Hansen at han gjerne kunne være en "medvandrer", d.v.s. at han ikke ville fungere som en slags advokat, men en person som Hansen kunne diskutere med og de kunne bryne tanker mot hverandre.

Hansen aksepterte dette.

15.