20070115-Epikrise-HelseFonna-Psykt-avd-Haugesund-sykehus-RLHansen.html

<----- 20070117-Innkomst-journal-RLH-kommentert.html ( ekstern ) <----- 20070117-Innkomst-journal-HelseFonnaPsykt-avd-Haugesund-sykehus-RLH.html ( ekstern )
<---- brevene-index.html ( ekstern ) <----- dbn.html ( ekstern ) <---- saker-index.html ( ekstern ) <----- hunwww.net/ekte-kristendom ( ekstern ) -

--- KOPI / AVSKRIFT ---

1. OPPHOLD PSYKIATRISK KLINIKK – SEKSJON FOR AKUTT OG INTERMEDIÆR DØGNBEHANDLING, LUKKET POST

Psykiatrisk sykehistorie: Pasienten fikk angivelig schizofreni diagnosen i 1979 av en privatpraktiserende psykiater i Trondheim fordi pasienten ønsket uføretrygd. Barnevernet i Vindafjord kommune har over tid hatt løpende bekymringsmeldinger om denne pasienten. Han har isolert seg i et lite småbruk inne i Vikebygd sammen med kone og de 7 yngste barna. De lever av en uføretrygd og man mistenker et betydelig personlighetsavvik. Man mistenker også faren for å være svært autoritær og isolerer resten av familien fra omverden. Han har også store religiøse forestillinger og han planlegger Edens hage i Vikebygd. Han er opptatt av urter. De to eldste barna 18 og 20 år har rømt hjemmefra, går på Steinerskole i Haugesund. Far har nektet mor å ha kontakt med disse barna fordi de har brutt bud om å hedre sin far og sin mor. Mor rømte hjemmefra 19. desember og skal ha vært hos en venninne i noen dager, kom tilbake 3. juledag. For øvrig har far drevet hjemmeskole for sine barn. Han har en markant forestilling om at alt det offentlige er vondt og farlig, han har tatt opptak og ført dagbok av alt som har skjedd med han de siste 30 år. Han har blant annet en teori om at den store brannen i Vikebygd var påsatt av barneverntjenesten for å ramme han. I følge barneverntjenesten greier ikke mor å beskytte barna fra farens verden. Situasjonen i dag er at mor sannsynligvis er gravid på ny, skal virke apatisk og har gitt opp på mange måter. Mannen, altså pasienten, går kun ut av huset når han skal handle.

Psykiatrisk status: Pasienten framstår noe ustelt, han gir god blikkontakt. Gir en samlet fremstilling dog sett fra hans synsvinkel over det som har skjedd. Han har normalt tempo, ingen latenstid og virker heller ikke unaturlig oppstemt. Får ikke fram noen psykotiske symptomer utover hans vrangforestillinger om det offentlige verken synshallusinasjoner, stemmer i hodet, konkrete paranoide forestillinger, tanketyveri eller omnipotens.

Forløp og behandling: Pasienten observeres fra 08.01.07 – 12.01.07, da hans klage på observasjonsparagrafen får medhold. I dette tidsrommet har han tre lange samtaler med henholdsvis Overlege Jan Nocon og Overlege Kenneth Eikeset, undertegnede er tilstede alle tre gangene. Pasienten får hver gang utover i samtalene problemer med å skjule sin paranoide vrangforestilling. Det kommer også frem storhets tanker. Dog klarer pasienten, som er svært protektiv mtp sine symptomer, å få medhold i kontrollkommisjonen.

Diagnostisk vurdering: Under opphaldet ved akuttpost vart det gjort vurderingssamtale ved overlege Jan Nocon samt 2 individualsamtaler med underteikna. Varighet på samtalane var ca. 90 minutter. I pasientens sjukehistorie kjem det fram at det skal ha vore sett diagnosen schizofreni i ein alder av 20 år og at dette medførte uføretrygd. Han hadde i forkant av dette opplevd sviktande funksjonsnivå med isolering på yrkesskule. Etter dette har han etablert seg med familie og valt ein alternativ livsstil. Han og familien har valt å undervise borna heime. Alle fødslane har skjedd i heimen. Slik pasienten beskriv sin livshistorie, går det fram at familien i stor grad har levd isolert på småbruk og har flytta gjentatte gonger. Då familien budde i Skaun kommune for ca. 14 år sidan, oppsto det konflikt i forhold til offentlege myndigheiter grunna etablering av heimeskule. Konflikten eskalerte og omfatta etter kvart fleire offentlege etatar, men både politi, trygdeetat, helse- og sosialetat, skuleetat, veterinærmyndegheitar samt mattilsyn. Han beskriv ein opplevelse av at han vart overvaka blant anna av personar som passa på huset, samt telefonavlytting. Han indikerer og at dødsfallet til ein veterinær som var positivt innstilt til han, ikkje var ein tilfeldighet, men kunne vere iscenesatt. Etter opphald i Skaun kommune har familien flytta gjentatt gonger. Siste 4 år har dei budd i Vikedal. Etter kvart har det oppstått ein konflikt i forhold til barnevernet. Under noverande innleggelse gjev pasienten klart uttrykk for at han opplever at barnevernet er ute etter han og at det er dei som iscenesette aktuelle innleggelse. Bakgrunn for at han vart tatt imot på tvungent psykisk helsevern til observasjon angjev han at vurderande overlege samt turnuskandidat som var med i vurderingssamtalen ville tape karrieremuligheter dersom dei ikkje kom til en slik slutning. Under vurdering i Kontrollkommisjonen var det konkludert med at det ikkje er grunnlag for å halde pasienten innlagt vidare til observasjon.

Diagnostisk veljer ein å setje ein paranoid schizofreni som diagnose. Dette grunngjev ein utifrå ICD10 kriterie. Dersom ein ser på dei allmenne kriteria, er hovedkriterie 1 at det skal føreligge vedvarande bisarre vrangførestillingar. Pasienten rapporterer vrangførestellingar av paranoid art i forhold til situasjonen i Skaun kommune. Det same gjeld i forhold til omstendighet rundt noverande innleggelse der han er av den oppfatning at det er barnevernet som står bak og at vurderande instans ved overlege Jan Nocon har fatta vedtak om bruk av observasjonsparagraf fordi han kan tape karriæremuligheter på dette. Utover dette føreligg det negative symptomer i form av sosial tilbaketrekning. I forhold til hovedkriterie 2 som er varighetskriteriet, er det brakt på det reine at varigheten utover ein måned. Når det gjeld kriterie 3 er organisketiologi og annan primær affektiv sinnsliding utelukka. Ut i frå dette fyller pasienten hovedkriteria i ICD10 for ein schizofrenidiagnose.

Går ein inn og ser på subtyper av schizofrenier, finn ein at pasienten tilfredsstiller kriteria for ein paranoid schizofreni. A-kriteria er generell kriterie for schizofreni oppfylt, jfr. over. Når det gjeld B-kriterier som gjeld vrangførestellingar og hallusinasjonar, har den kliniske observasjonstid vist at det føreligg klare paranoide vrangførestellingar. Vedrørande kriterie-C er affektavflatning inkongruens, katatoniske symptomer, ikkje framtredande.

Ut i frå pasientens sjukehistorie og observasjon i post med kliniske intervjuer, er ein av den oppfatning at ein har haldepunkt for å setje diagnosa paranoid schizofreni. Han har under heiel tida ikkje vore behandla med antipsykotisk medikasjon, men allikevel kunne greidd å fungere på uføretrygd. Ut i frå at pasienten har fungert umedisinert og opplever sjølv at ting fungerer, er det ikkje grunnlag for å sei at det er fare for vesentleg forverring av sjukdomstilstanden utan behandling, eller at ein vil kunne forvente vesentleg betring. Det er såleis ikkje aktuelt å igangsette psykofarmakologisk behandling utan at pasienten ynskjer dette sjølv. Ut i frå same grunngjeving kan ein heller ikkje sjå at det er grunnlag for å vurdere tvungent psykisk helsevern i fortsettelsen. Dette vil vere ei vesentleg inngriping i pasientens liv som ikkje kan seiast å gje utsikter til vesentleg betring av hans tilstand. Ein vurderer pasienten heller ikkje som direkte farleg for seg sjølv eller andre. Ein finn imidlertid grunnlag for bekymring for pasientens omsorgsevne.

Videre behandling: Pasienten tilbys poliklinisk oppfølgning, noe han vil tenke over. Vil gjerne ha med seg blodet sitt som ble tatt ved innkomst, blir først rolig når han informeres om at alt ubrukt blod blir destruert. Innleggende Lege Kleiven blir informert pr tlf, om at pasienten har skrevet seg ut.

Barnevernsleder Irene Hebnes, ringes opp for å få status i saken, hun sier at barna fremdeles er hos moren, men at de vurderer fortløpende å aksjonere. Hebnes blir informert om at hvis de ønsker å snakke med pasienten, så er han å treffe hjemme.